بررسی جهت های توسعة مناطق حاشیه نشین شهر اهواز با استفاده از gis و rs

شهر اهواز از جمله کلان شهرهایی است که حاشیه نشینی یکی از مسائل مهم آن به شمار می آید. پژوهش حاضر بر آن است تا جهت گسترش محله های حاشیه نشین شهر اهواز را در چند دهه اخیر مورد ارزیابی قرار دهد. برای این کار سه نوع دادة مختلف جمع آوری و تهیه گردید: نقشة حریم قانونی شهر، نقشة کاربری اراضی حاصل از طبقه بندی تصاویر ماهواره ای، و نقشة کاربری اراضی شهری (طرح جامع و تفصیلی). ابتدا مساحت اختصاص یافته به محله های حاشیه نشین در تمام جهت ها برای هر یک از داده های ذکر شده به دست آمد. سپس با مقایسة مساحت در دو دوره، میزان توسعة محله ها در هر یک از جهت های جغرافیایی محاسبه گردید. در پایان، با مقایسة نتایج به دست آمده، میزان توسعة محله های حاشیه نشین در جهت های مختلف، به ترتیب سه جهت شمال غربی (nw)، جنوب (s) و جنوب غربی (sw) به عنوان جهت های غالب توسعه مشخص گردید. مقایسة نتایج با نقشة موانع توسعة محله ها، نشان می دهد که با وجود موانعی که بر سر راه توسعة محله ها ذکر شده است، گسترش آنها همچنان ادامه دارد. درنهایت برای پیش گیری از توسعة این مناطق، ایده هایی از قبیل ایجاد کمربند سبز، نظارت بر ساخت وساز، واگذاری زمین های قانونی و موارد دیگر پیشنهاد شده است.